Patrzyłem dziś z zaciekawieniem jak grupka żurawi wspinała się na niewielkie wzgórze. Śnieg, lekka mgła i sylwetki tych ni ptaków, ni hominidów przypomniały mi dwie rzeźby plenerowe Władysława Hasiora. Płomienne Ptaki z Koszalina i Ogniste Ptaki ze Szczecina. Żurawie wydawały się ogromne, zastygłe w szarych metalowych odlewach. Dumne, patrzące w kierunku szczytu, prawie wszystkie skierowane w jedną stronę. Ułożone jak ptaki Hasiora. W brudnym śniegu, jeszcze niewiosennym, na krawędzi stoku chciały się na zawsze wpisać w krajobraz. No to niech mają swoją zastygłą fotografię.

Obrazy