Zacytuję Wam list od Pani Katarzyny, która w Myśliborzu opiekowała się Józkiem.

“Otóż jak Wam wiadomo nie odleciał. Śpi na kominie a jak jest na ziemi to zamykałam go w klatce z innymi. Dwa tygodnie temu w sobotę poleciał i…nie wrócił. Myślałam, że już odleciał na dobre, ale w niedzielę zadzwoniła do mnie Pani z Jawora ze koło Kościoła w środku miasta kreci się bocian. Po rozmowie Pani stwierdziła ze wezwie Straż pożarną.  W ubiegła niedzielę wypuściłam go z klatki i poleciał….i do tej pory Go nie ma. Tak wiec może poleciał do Afryki… lub przywiozą Go tym razem Policjanci:)…”

Pani Katarzyno, bardzo przepraszam za Józka, wychowywał się ze mną przez dwa miesiące a to jak widać na dobre mu nie wyszło. Bardzo dziękuję za wytrwałość i serce mu oddane, ale zdaję sobie sprawę, że może wrócić do Ośrodka… radiowozem… Na szczęście mamy numer jego obrączki. Kto sfotografuje Józka i przyśle nam fotkę, otrzymana książkę. Czekamy z niecierpliwością.

Wstyd mi, że taki z niego łobuz. Ale ja bardzo go za to lubię.