Młodość ma swoje prawa, musi się wybiegać. Na oziminie grupa jeleni zajmowała się…sobą. Skakały, biegały i wracały do grupy. Cieszyły się ostatnim słońcem, przeganianym przez zbliżający się front. Jakby za moment miało być już tylko szaro i zimno. Pomyślałem sobie, że gdybym tak sobie pohasał po polu jak one, to ktoś z daleka pomyślałby sobie, że jakiś wariat. I dobrze by sobie pomyślał. Bo w tym całym mądrym i poukładanym niby świecie, rodzą się w ludzkich głowach obsesje i wojny, zamiast cieszyć się z wolności. Zawsze komuś głupiemu żal, że inny cieszy się życiem, że mimo chorób, problemów i przykrości cieszy się z ciepła w marcu, z kwiatów w kwietniu, zapachów w maju, miodu w czerwcu, łanów zboża w lipcu, wody w morzu w sierpniu, z gruszek we wrześniu, opieniek w październiku, kilku listków w listopadzie, igliwia w grudniu, słońca w styczniu i lodu w lutym. Myślę sobie ostatnio sporo o wolności i zastanawiam się skąd się biorą na świecie ludzie, którzy chcieliby by inni żyli dokładnie tak jak im się w głowie pomieszało. Wolność kończy się wtedy, gdy na skraju lasu komuś robi się żal, że inni cieszą się życiem.

Obrazy