Przycupnęły trznadle na skarpy brzegu. Jeden zaśpiewał, drugi pilnował trzeciego a trzeci szukał w trawie nasion. Deszcz malował ich świat wilgocią, a one swoją żółcią i rdzawymi kuprami rozbijały szarą rzeczywistość. Scena w zasadzie bez znaczenie, ale szczypta ulotnego ptasiego piękna jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Mnie wręcz pomogła w przeżywaniu chwili przed wieczorem. Dziś dzielę się tą właśnie chwilą. Taką bez fanfar, bez nadęcia. Ot i po chwili, żółta chwila odleciała. Bo tylko chwilę trwała. W deszczu trwała.

Obrazy