Od wielu lat, wiosną, w okresie bezlistnym spotykam na grabach „obcego”. Całe drzewo, najczęściej wzdłuż pęknięć pokrywa cieliste ciało z pomarańczowymi wtrętami. Nie odstępuje od grabowego pnia na krok. Omotuje swymi strzępiącymi się płatami. W szaroburym grądzie o tej porze robi niezwykłe wrażenie. Jest jak fluorescencyjny marker. Nie sposób nie zatrzymać się przed tym drzewem i nie zaglądać w jego szczeliny. Wygląda to tak jakby obcy wychodzili z drzewa o świcie, albo jak kto woli przed zachodem słońca. Strach!

Oczywiście to tylko takie małe porównania, ale bać się nie ma czego. Wygląda mi to grzyba z rodzaju Peniophora, czyli powłocznica. Choć nigdzie nie spotkałem, tak rozległych, wielometrowych ciał tych niezwykłych grzybów. Wszędzie w książkach małe fragmenty. Ze względu na zarodniki pasuje mi Peniophora incarnata, czyli powłocznica cielista, ale na grabie bywa też Peniohora laeta, choć na grabową mi to nie wygląda.

Tak czy owak, może to jest obcy, którego w swoich książkach nie mam, ale ładne to coś, to dzielę się z przyjemnością takimi różowymi kadrami. Mnie to urzeka od lat i zawsze budzi niepokój. Zresztą, jeśli to powłocznica to sama nazwa zasługuje na miano strasznej rusałki – Powłocznica Cielista! Brrrr

Obrazy