Chucherko nie jestem. Doświadczenia życiowe też pozwoliły mi posmakować adrenaliny. Łapanie i obrożowanie niedźwiedzi, praca w zakładzie karnym nad projektami związanymi z ochroną przyrody, dużo bagien po szyję, ogromne sztormy na Morzu Scotia, trochę głębin z akwalungiem, czy przestworza w małych samolotach, nie zrobiły na mnie większego znaczenia, nawet kręcenie beczek w szybowcu z Mirkiem, co kocha latać. Było super! Dziś jednak miara się przebrała. Sądny rok jeszcze się nie skończył. Mojemu psu skończyła się za to karma. Cóż, sięgnąłem do zasobnika, a że już była resztka karmy na dnie, musiałem się głęboko schylić. Nawet Państwo nie wiedzą, jaki zaatakował mnie potwór, wokół wiejący wiatr, chmury pędzą jak opętane, pies kilka domów dalej melodyjnie wyje, a ja sam na sam zostałem z czymś przerażającym. Najpierw to coś podskoczyło na 50 cm, potem weszło pod szufelkę do ładowania karmy. Cóż parzyste oczy widziały, że to mysz polna zwana ostatnio myszarką, ale nieparzyste serce ciągle karmiło mózg horrorami oglądanymi spod kołdry. No nic, jakoś to przeżyłem, ale STRACH!!! był.

Obrazy