Wracałem z łąk dość szybko. Trochę sprzętu na plecach, czapka i dość duże kroki. Usłyszałem jak coś na niebie zakruczyło. Od kilku lat znałem się z krukami, ale one trzymały dystans, Mimo, że często mi towarzyszą na rozległych łąkach, nigdy nie podlatywały jakoś za blisko. Tym razem jeden z nich (zakładam, że nowy) nabrał jakiejś strasznej odwagi i zaczął krążyć mi nad głową. Bliżej, bliżej, niżej, niżej. Strzeliłem mu kilka fotografii, ale przestawał się mieścić w kadrze. Poczułem się trochę jak padlina (a że szedłem to tak zombie). Kruk pozaglądał mi w oczy, pokrążył jeszcze kilka minut i odleciał. Gdy po pewnym czasie wsiadałem do auta, dwa czarne ptaki krążyły nad drogą. Ciekawe, co było dla nich atrakcyjnego w zamyślonym człowieku?

Obrazy