Za pół godziny zachód

Czas biegnie wtedy najszybciej, słońce dotyka coraz niższych drzew

Jakby przez cały dzień nigdzie mu się nie spieszyło

Tylko teraz chowa się zlęknione

Zmrużone oczy nie patrzą przez zasłony z pomarańczy

Za ostro, światło brzytwą soczewki rozcina zachodnie niebo

Melancholia snuje się Wartą przez chwilę

Z wody odrywają się jętki i lecą bezradnie w nadziemną ciemność

Chichot kań napełnia dolinę

Rude i czarne w septecie gwiżdżą

Modulowane śpiewy drążą uszy nadrzecznych słuchaczy

Jedna przysiada, czeka nocy na suchych kikutach

Czeka aż słońce otoczy ją ostatnim ciepłem

Później już tylko noc, ciemność i czekanie

Grzechy kań dzieją się w dzień, nie w nocy

Teraz tylko ten śmiech w dolinie

Zdradza szaleństwo całego dnia

Śmiech nad minionym czasem

Historię zapisaną na falach rzeki

Tajemnicę rozbitą o źdźbła trzcin

Baśń Obrazy