Wydawać by się mogło, że te kudłate stwory wymyślono dla ludzi, aby cieszyły ich oczy, bo do czego może się przydać tak piękne zwierzę. Wystarczy, że są na łące i świat od razu wydaje się weselszy. Oczywiście tam gdzie ta rasa została stworzona, takie niewielkie krowy z gęstym futrem i niewybrednym apatytem sprawdzały się najlepiej. W północnej Szkocji sporo wieje, nie bardzo jest gdzie się schronić. ”Highland cattle”, bo tak się właściwie nazywają te krowy z powodzeniem wykorzystywane są w ochronie przyrody. Potrzebują jedynie rozległych pastwisk z dostępem do wody. Resztę załatwiają same. Nagle pojawiają się na łące cielęta. Krowy wtedy bardzo dbają o malucha i próba głaskania może się różnie skończyć, jeśli zwierzęta żyją półdziko. Spojrzeć bykowi w oczy można, ale ufność do obcych jest mocno rozciągnięta. Zdarza się, że uciekają właścicielom, a ich powrót do własnej zagrody nie rzadko trwa dwa, trzy lata. Są autonomiczne. Zgryzają takie miejsca, gdzie typowe krowy mleczne raczej by głodowały. Dzięki wypasaniu łąk tymi krowami, otrzymujemy w zamian dobrze wykształcone pastwiska z całym szeregiem mikrosiedlisk, które wykorzystują z powodzeniem różne zwierzęta. Stado z fotografii wypasa kserotermy z susłami moręgowanymi w miejscowości Jemielno na Dolnym Śląsku. Oczywiście na tych pastwiskach i bociany znajdą sporo pokarmu. Trudno się jednak oprzeć pierwszemu wrażeniu, że to jednak było ozdobne, bo tak cudacznych fryzur u innych krów chyba się nie znajdzie.

Obrazy