Niestrzęp głogowiec rozprostował nieco mokre skrzydła i ustawił swój kolektor słoneczny na poranne słońce. Ładował baterie przed kolejnym dniem. Przy dłuższym przypatrywaniu się, widać było, jak co jakiś czas koryguje swoje położenie do przesuwającego się na horyzoncie nieruchomego jednak słońca. Podążał, bo to najlepsze słowo. Kiedy tylko ciepło poranka stopiło zastygłe łzy rosy na skrzydłach, nasz motyl ruszył ponad łąkę. Obleciał dość szybko różne kwiaty, wzbił w powietrze swoim rozpędem jeszcze dwa niestrzępy i znów usiadł na białych płatkach. Zamiast kawy, promienie słońca, czego i Państwu życzę na niedzielę.

Przy okazji – motyl wyglądał jak panna młoda w niezwykłym welonie. Fotografowałem też inne motyle, ale dziś wygrał welon.

Obrazy