Ubarwienie myszołowów bywa bardzo różne i często skomplikowane. Jednak w szczerym polu sporo widać. Dopiero w lesie zaczyna się zabawa. Tam widać dopiero jak skutecznie myszołów może wtopić się w środowisko. Przechodziłem przez jeden z naszych społecznych rezerwatów przyrody i coś mi mignęło w jeżynach. W pierwszej chwili mózg zanotował kunę J. Po kolejnych kilku sekundach ten sam mózg zadał pytanie temuż mózgowi – kuna na tylnych nogach i pochylona jak Baba Jaga? Mózg wydał komendę – uśmiechnij się chłopie i patrz uważnie. Zza olchy wystawał ogon. Mózg szybko przedefiniował kunę i wyszło na ptaka szponiastego. Ten jednak wolnym truchtem zaczął wtapiać się w dno łęgu. W opadłe liście, malinowe chruśniaki, gałązki, pniaki i konary. W końcu zatrzymał się w gęstwince…mózg już wiedział cóż to za zwierz. Myszołów patrzył na mnie swoimi bystrymi oczami. Gdyby nie ruch, brązowe w brązowym o smaku gorzkiej czekolady nigdy nie byłoby zauważone. A że ja lubię czekoladę, to taką kostką dzielę się z Państwem. Myszołów o smaku czekolady. A przy okazji jak się u Was mówi na pasek czekolady odłamany od tabliczki? Z nazw, które zasłyszałem w różnych regionach Polski podam dwa przykłady – rip oraz wagonik. Jak Wy ją nazywacie?

Obrazy