Tam gdzie nie spodziewamy się ciekawych roślin, gleba wydaje się zbyt „dziwna” pojawiają się kruszczyki szerokolistne. Te storczyki bywają na hałdach, obszarach poprzemysłowych, na groblach stawów, pod dębem czerwonym gdzie nie bardzo chcą rosnąć inne badyle i oczywiście w lasach, gdzie gleba gliniasta. Mają ciągoty do wyrafinowanej chemii. Tam gdzie innym roślinom Tablica Mendelejewa doskwiera, tam kruszczykom wydaje się być najlepiej. Dziś spotkanie z owocującymi kruszczykami szerokolistnymi. Wielkie, stoją na baczność w bezzieleniowym otoczeniu. Wokół prawie nic. Możliwość zasiedlania ziem trudnych pozwala na unikanie konkurencji. O światło nie trzeba walczyć, nie trzeba się rozpychać pośród nieswoich korzeni. Apoteoza samotności? Egoizm? A może delikatność skazana na obcą ziemię? Nie wiem, ale w samotności wyglądają najpiękniej!

Obrazy