Dla osób, które, na co dzień nie zajmują się ptakami, słowo lodówka kojarzy się raczej z AGD. Z promocjami, które każdego dnia sączą się z mediów i ze sposobem na umeblowanie kuchni. Tymczasem najwięcej lodówek spotkać możemy nad morzem. Oczywiście w naszych szerokościach geograficznych jest to możliwe zimą. Natomiast w sezonie lęgowym trzeba wybrać się na daleką, tundrową północ i tam szukać tych małych grążyc. Warto dodać, że zmienia im się upierzenie na wiosnę i głowy samców stają się bardzo ciemne.

Jednak to, co mnie zachwyca w tych kaczkach, to chór głosów. Suma miękkich jęków niesie się po portach i zatokach. Z szumem fal, to ich charakterystyczne „auauli” nadaje im fantastyki i egzotyki polarnej. Trochę w tym głosie syberyjskich szamanów, wiatru i szumu morza. Gdy na wodzie są ich setki, a czasem nawet tysiące, przy ich muzyce mogę odpoczywać godzinami. Samce poruszają przy tym dostojnie głowami i robią morski teatr na szczytach fal. W portach, przy falochronach poszukują pokarmu i często przy nich nurkują w poszukiwaniu soczystych omułków i innych owoców morza. Zima pasuje do lodówek, lodówki pasują do zimy i tworzą razem ten bałtycki styczniowy anturaż. Warto się wybrać i przeżyć spotkanie z lodówką. Od spotkania z tą lodówką się nie tyje.

Obrazy