Zdarza się, że te ptaki pozostają u nas do późnej jesieni.  Dolina Odry jest ich naturalnym miejscem występowania. To właśnie teraz takie widoki czekają na wiele ptaków odwiedzających to niezwykłe miejsce. Mozaika starorzeczy, łąk selernicowych, łęgów topolowo-wierzbowych, grądów, łęgów wiązowo-dębowo-jesionowych trzcinowisk i turzycowisk stanowi unikalne w skali kraju środowisko doliny dużej rzeki. Między Brzegiem Dolnym a Głogowem możemy mówić o ciągłości nadrzecznych siedlisk, które przylegają do Odry na odcinku ponad 70km. W każdym z tych środowisk występują znaczne populacje rzadkich i ginących gatunków. Tu pospolite są dzięcioły średnie, zielone, zielonosiwe, a także dzięciołki, dzięcioły czarne czy krętogłowy. W grądach królują muchołówki białoszyje. Każdy odcinek rzeki ma swojego bielika, a kanie rude i czarne ciągle zakładają swoje gniazda w nadbrzeżnych lasach. Wiosenne wylewy przyciągają wiele gatunków kaczek, tworząc tysięczne stada. Zimą sama rzeka jest areną toków gągołów, a nurogęsi, bielaczki i kormorany uganiają się za rybami. Po 1997 roku, po wielkim wylewie Odry ryb przybyło, a stan jakości wody znacznie się poprawił. Dziś mamy tu ostoje sieci Natura 2000 – zarówno ptasią jak i siedliskową. Ponad 15 lat temu zwracaliśmy uwagę na wartość tego terenu w opracowaniu: [Bobrowicz G., K. Konieczny. 2002. Odrzański Park Krajobrazowy. Fundacja Ekologiczna “Zielona Akcja”. Legnica. Dokumentacja i koncepcje ochrony]. Już wtedy wysokie walory przyrodnicze wskazywały na możliwość utworzenia nawet parku narodowego. Łęgi Odrzańskie to wielki, przyrodniczy skarb Dolnego Śląska.

Obrazy