Czym byłyby gęgawy bez trawy? Te duże ptaki potrzebują pastwisk. Widzimy je często na stawach, jeziorach i innych akwenach, gdzie są trzcinowiska, pałkowiska czy turzycowiska. Bywają także w olsach. Wydawać by się mogło, że skoro mają już swoje bagno, nic im więcej nie trzeba. A tu niespodzianka. Wylatują ze swych mokrych królestw i szukają pastwisk, na których wodzą również swoje młode. Skubanie trawy to zajęcie, jak najbardziej gęsie. Wykorzystują do tego groble stawów, pobliskie łąki i łączki, czasem ugory. Oczywiście jesienią, zimą i wiosną korzystają z ozimin. Udomowienie gęsi sprawiło, że na łąkach pojawiły się wszelkiej maści “gęsiareczki”, które dziś odchodzą w zapomnienie. Taki wymarły w zasadzie zawód, lub zajęcie jako takie. Wypas gęsi na nadrzecznych błoniach to dziś rzadkość, niegdyś ważny czynnik kształtujący żerowiska bocianów. Taki ekstensywny wypas to przyjazne środowisku działanie, którego jak na lekarstwo. Na dziś panorama z gęgawami. Niech pasą.

Obrazy