Taka zieleń, która jeszcze przed choinkami gościła u nas na Święta. Oprócz walorów estetycznych, ta roślina jest bardzo ważnym karmicielem ptaków. Gdy przyjrzymy się zimą co dzieje się w kulach tej mięsistej, skórzastej zieleni to możemy się trochę zdziwić. Najłatwiej będzie (jeśli przylecą) zobaczyć, a wcześniej usłyszeć jemiołuszki. Wielkimi stadami będą obżerały się kleistymi jagodami. Trzeba uważać stojąc pod drzewem na kleisty deszcz odchodów. Mniej spektakularnie, ale regularnie odżywiać się tu będą  paszkoty. Ptak za ptakiem, cichutko będzie lustrował jemioły w poszukiwaniu jagód. Trafi się sikora uboga zwana też szarytką. Pewnego roku, na oblepionej jemiołą wierzbie kruchej, na znacznych wysokościach obserwowałem żerujące na białych owocach bażanty. Blisko dziesięć ptaków, rankami, przez kilka dni pasło się na jemiole. Zaskakujące trochę, jak na tak przyziemnego kuraka. Pod koniec zimy, przy jemiole mogą pojawić się srokosze, by tam zbudować gniazdo i w ukryciu wychowywać młode. Wiele kul jemiołowych zawiśnie już niedługo w domach. Skoro nie mogą z nich już korzystać ptaki, to się przynajmniej całujcie pod jemiołą. Zdaje się, że ma to jakieś znaczenie z pogranicza życzeń i szamanizmu.

Do poczytania o jemiołach jeszcze tu:

http://dbajobociany.pl/?p=9216

http://dbajobociany.pl/?p=6352

http://dbajobociany.pl/?p=2486

Obrazy