Mały odpływ nad Bałtykiem i jego ofiary. Błyszczały w słońcu poranka jak żelki w wielkiej witrynie handlowej. Nasz pospolity krążkopław to kanister z wodą. 95% masy ciała meduzy to woda. Stąd los wyrzuconej na plażę meduzy jest przesądzony. Wyschnie, tworząc rodzaj biologicznej kliszy na piasku. Nasza bałtycka meduza to chełbia modra, która z pewnością kojarzy się wszystkim, którzy uczyli się biologii. Budowa jamochłona – jeden z tematów na klasówce. Bo było z czego pytać – co to są ropalia, parzydełka, gdzie jest otwór gębowy, a gdzie otwór wydalniczy, gdzie są gonady. Gdy do tego dodamy nazwy z procesu rozmnażania: planula, polip, efyra, meduza, to jest na czym ucznia dopaść. Z tym, że bez pokazania tego wszystkie w naturze, w głowie uczącego się nie zostanie nawet klisza na piasku. Wszystkie te nazwy wyparują z pierwszym wakacyjnym słońcem. Za to meduzy poszły na ilość i nie robią sobie (świadomość populacyjna :-)) strachu, z wysychających koleżanek na plaży. Trwają od lat i zawieszone w toni wędrują w poszukiwaniu czegoś do jedzenia. Nawet tropy ptaków stają się wyraźniejsze od śladów po meduzie. Meduzarium.

 

Obrazy