Patrząc na oczko wodne z góry, trudno sobie wyobrazić jak niewielki ptak, na przykład trzcinniczek, czy trzciniak bezbłędnie odnajduje w gęstwinie roślin swoje gniazdo. Mało tego. Gdy młody ptak odlatuje od nas na zimowisk, opuszcza zielone trzciny, gdy wraca krajobraz płowych źdźbeł jest zupełnie inny. Zmysły ptaków to nie tylko wzrok. To również magnetyzm, który pozwala im wędrować i powracać, słuch bez którego nie było tak pięknej komunikacji (pięknej dla nas) w postaci śpiewu, ale co ciekawe coraz więcej wiadomo o smaku i węchu. Jest jeszcze dotyk, również ten długim językiem jak choćby u krętogłowa. Więcej znajdziecie w książce Tima Birkheada “Sekrety ptaków – fascynujący świat ptasich zmysłów” wydawnictwa Galaktyka. Nazywanie kogoś ptasim móżdżkiem  powinno być raczej odebrane jak nobilitacja, a nie pejoratywne, naszpikowane dawną niewiedzą określenie. Pokora w nauce jest wielkim darem, pisanie o tym co nam się wydaje za kilka lat może ktoś sprawdzić i okaże się, że prawda jest zupełnie gdzieś indziej. Jak trafić do gniazda? Mózg ptasi uczy się mapy danego terenu – zatem trzeba mieć łeb na karku, aby trzcinki rozpoznawać.

Obrazy