Próbujemy odpowiedzieć sobie, co jest potrzebne bocianom by nie zmniejszały liczebności. Najczęściej, i tu są zgodni naukowcy, wymienia się mozaikę różnych siedlisk w krajobrazie rolniczym. Łąki, oczka wodne, doliny rzek, miedze itd. Ja zawsze dodaję od siebie, że potrzebne jest przywrócenie za wszelką ceną wolnego wypasu krów w Polsce. Dopłaty powinny być tak kształtowane, aby rolnikom opłacało się paść krowy na łąkach, a nie karmić ich kiszonką z kukurydzy. Oczywiście mówimy o okresie wegetacyjnym, nie o czasie zimy. Pośród takich pastwisk i łąk, naturalnie pojawiają się krzewy głogu, róży czy tarniny. Tam właśnie odnajdziemy gatunek, który moim zdaniem bardzo dobrze odzwierciedla mozaikowaty charakter środowiska. To gąsiorek – dzierzba, która przylatuje do nas na początku maja i zasiedla wszelkie zadrzewienia i zakrzewiania. To symbol czyżni tarninowych. Poluje na owady i nakłuwa je na kolce, tworząc w ten sposób spiżarnie na deszczowe dni. Gąsiorek jest pięknym dodatkiem do bocianich łąk i ciągle jeszcze pozostaje wskaźnikiem zasobności obszaru w owady. Inne, duże owadożerne ptaki w Polsce, związane z pastwiskami już tak dobrze się nie mają. Ginie kraska, pójdźki nie mamy zbyt wiele. Cały czas będę powtarzał z uporem – liczebność ptaków owadożernych pokazuje nam jak działa chemia w rolnictwie, a tym samym odnosi się to do jakości naszego życia każdego dnia.

Obrazy