Na naszej łące susłowej zrobił się niezły tłok. Zima okazała się łaskawa dla podopiecznych Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody “Salamandra” i już od ponad tygodnia są wydeptywane nowe ścieżki. To ważny moment dla susłów. Muszą nauczyć się siebie nawzajem. Przypomnieć sobie po wielu miesiącach snu, że trzeba uważać na drapieżniki. Dziś próbował na nie polować myszołów włochaty, bardzo jasny. Były też myszołowy zwyczajne, kruk, gdzieś na skraju kręcił się żuraw z pobliskiego gniazda. Oczywiście pojawili się też studenci. Nowi od badania hibernacji i od poszukiwania mikroorganizmów w odchodach susłów. Na wieży pracuje też pani nad zachowaniami i aktywnością, ale to już kolejny intensywny sezon. Badania naukowe wrą i tak ma być. Trzymam kciuki za prace magisterskie, licencjackie, i mam nadzieje, że za przyszłe doktoraty. Susły otrzymały nowy pseudonim – “przecinki”. Łąka wypełnia się życiem, godami, zielenieje trawa. Co ciekawe susły poszukują pokarmu w zeszłorocznych odchodach pasących się tu koni. Larwy, chrząszcze i kto wie co o one tam jeszcze znajdą. Obserwacje warto prowadzić z wieży, nie dokuczać susłom na łące. Przed nimi gody i załamania pogody. Muszą odbudować zapas tłuszczu. Trzymam kciuki za te wszystkie stworzenia, duże i małe, które pojawiły się na łące. Czekam na bociany, te mogą być dla susłów wyzwaniem.

Obrazy