Chodząc po terenie, zdarzyć się może, że znajdziemy martwego ptaka drapieżnego. Poza oczywiście smutkiem, który z pewnością nas dotknie, trzeba pamiętać o kilku rzeczach. Wiele z tych ptaków to ptaki rzadkie, których śmiertelność wymaga jeszcze wielu badań abyśmy mogli poznać przyczyny ginięcia poszczególnych gatunków. Pierwszą rzecz, którą warto zrobić to spojrzeń na nogi, czy ptak nie ma obrączek. Czasem na skrzydłach mogą się zdarzyć znaki do odczytu z daleka i ten fakt też warto odnotować. Martwe ptaki drapieżne (również sowy) warto zgłosić do Komitetu Ochrony Orłów w Bazie Martwych Ptaków Drapieżnych: http://www.koo.org.pl/index.php?option=com_chronocontact&task=send&chronoformname=Formularz&Itemid=89

Komitet Ochrony Orłów to bardzo ważna organizacja w Polsce zajmująca się ochroną i badaniami ptaków drapieżnych. Dzięki zaangażowaniu ornitologów z tej organizacji powstaje każdego roku w Polsce wiele stref ochronnych wokół gniazd drapieżników oraz KOO realizuje projekty czynnej ochrony przyrody w głównej roli z drapolami.

W końcu roku zaprzyjaźniony obserwator ptaków dał mi znać, że na rzeczką leży bielik, nienaruszony, mimo niskiej temperatury jeszcze nie zamarznięty. Po konsultacji z leśnikami i pracownikami RDOŚ, podjęliśmy ptaka i przekazaliśmy go panu dr Tomaszowi Piaseckiemu, specjaliście chorób ptaków i zwierząt futerkowych z Przychodni Weterynaryjnej ZWIERZYNIEC Ośrodka Diagnostyki i Leczenia Zwierząt Egzotycznych we Wrocławiu http://zwierzyniec.wroclaw.pl/. Tomasz Piasecki związany z Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu znany jest w świecie przyrodników od lat. Bierze się za leczenie nietoperzy i innych trudnych gatunków, stąd w naszym światku mówi się, gdy mamy jakiś problem ze zwierzakami – tylko Piasecki! Tak czy inaczej nasz bielik został od razu prześwietlony, a za kilka dni będzie miał sekcję w celu ustalenia przyczyny jego śmierci. Ptak nie miał żadnych śrucin, uszkodzeń zewnętrznych, ale był wychudzony. Mam nadzieję, że poznamy przyczynę i dowiemy się, czy nie ma zagrożenia dla innych ptaków.

Pamiętajmy, że są to ptaki chronione i nawet po ich śmierci nie możemy ich sobie brać do domu i stawiać nad telewizorem. Najprościej skontaktować się z leśnikami lub Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska właściwego województwa i zasięgnąć rady czy trzeba ptaka gdzieś przekazać. Gdy dowiemy się czy nasza interwencja jest potrzebna to warto pamiętać o rękawicach lateksowych, ponieważ drapole żerują czasem na padlinie i ich dzioby czy szpony mogą być ogródkiem dla wielu zjadliwych bakterii. Najprościej jednak zgłosić ptaka do kartoteki Martwych Ptaków Drapieżnych, a resztę pozostawić osobom doświadczonym. Śmierć w przyrodzie jest zjawiskiem naturalnym i dotyczy często ptaków młodocianych, tu zbyt wiele nie możemy zrobić. Zdarza się jednak, że  ptaki drapieżne padają ofiarą kłusowników lub jak to jest w przypadku jastrzębi gołębiarzy polują na nie hodowcy gołębi. Taka śmierć nie jest już naturalna, a każde takie zdarzenie zgodnie z naszym prawem wymaga zgłoszenia na policję. Kolejną przyczyną śmiertelności ptaków drapieżnych to kolizje z liniami energetycznymi, wiatrakami, budynkami i samochodami na drogach. Ptaki drapieżne, ze względu na to, że w łańcuchu pokarmowym są najwyżej, jest ich mniej od zwierząt, którymi się żywią. Spełniają ważną rolę w środowisku i stąd wielka uwaga i troska ornitologów o tę grupę zwierząt.

 

Bez kategorii