Noc, na suchym dębie, gdy już zaczęło się ściemniać zaczęły gromadzić się bociany. Spędzą tu noc i polecą dalej, gdzieś na południowy wschód. W grupie bezpieczniej, łatwiej obserwować, który z kolegów trafi na wielki bąbel nagrzanego powietrza, w którym będzie można poszybować bez wielkiego wysiłku dziesiątki a nawet setki kilometrów. Rano, gdy tylko słońce zacznie mocniej operować i nagrzewać ziemię bociany zaczną się rozglądać za wznoszącymi prądami. Podpatrzyli to szybownicy, którzy też szukają tych ciepłych bąbli powietrznych i swoje sztuczne bociany, czaple, puchacze, jantary wynoszą kręcąc kolejne kręgi, jak bociany czy myszołowy. Sejmik trwa – odpoczynek przed daleką podróżą.

Wokół bocianiego gniazda