Susły mają teraz ważny czas. Młode wychodzą z nor i staram się im nie przeszkadzać. Dorosłe bacznie pilnują okolicy, stojąc słupka i udając źdźbło traw. Jeśli tylko coś niepokojącego pojawi się nad łąką, wydają wysoki świst i łąka zapada się pod ziemię. Na łące trwa zabawa w chowanego. Dokładnie w zapadanego. Bęc. Ciepło zbudziło świat na nowo i znów wiosna roztacza swoje bujności. Gdy to piszę, słowik jak dobrze naoliwiona maszyna śpiewa bez końca, wróble z radaru siedzą na jajach a po szpakach zostały już tylko białe obmalowania.

Obrazy