Bardzo rano, wschód. Wielka, mgielna kąpiel łąki. Ogrzewana poziomymi promieniami słońca. Po chłodnej nocy, taki zastrzyk ciepła daje siłę na cały dzień. Kotłujące się mgły, biegnący w świat dzień i krzyki żurawi nad błotem. Wiosenny oddech. Trochę jak zaparowana szybka, która przykrywa rzeczywistość, ale nie należy jej przecierać. Zanim dzień wstanie na mocne nogi, warto pokręcić się w świecie pełnym tajemnic i nieco poza głównym nurtem życia. Zatrzymaj się i spójrz, bez pośpiechu, bez biegu, ale z czasem na refleksję nad chwilą. Być wtedy będzie można zobaczyć coś więcej.

Obrazy