Po nocy pełnej dżdżownic, pędraków, gryzoni i tego wszystkiego co szumi w trawie i suchych liściach przyszedł czas na głęboki sen. Czy głęboki? Szedłem wzdłuż starych kłód i poszukiwałem nosorożców rohatyńców, które ruszyły z amorami. Wieczorem widziałem lecącego tu samca. Kiedy przyglądałem się próchnowisku i dojrzałem tego jednorożca, na wysokości moich kostek coś zaczęło poważnie mruczeć. Mruczenie w poważnych zamiarach, to rzecz której nigdy nie ignoruję. Zostawiłem rohatyńce i położyłem się na wysokości źródła niskich dźwięków. Wlewające się słońce w przestrzenie między kłodami  zakłócało widzenie. Białe plamy zlewały się z drewnem i zebrowatym pyskiem borsuka. Powiedziałem mu dzień dobry i wycofałem się z jego alkowy. Czeka go długa, choć krótka już noc. Pomyślałem, że skoro tak mruczy to może cierpi na insomnię…

Obrazy