Po co czekać. Wystarczy ciepły dzień i te wczesne ważki nie próżnują. Kręciły się koło mnie w miłosnych uściskach, choć dla naszych oczu trochę to może być straszne, że on ją, szczypcami z odwłoka, za „szyję” od tyłu głowy ściska. Przepraszam czytelników z rozbudowaną wyobraźnią, ale proszę sobie tego raczej nie obrazować. Dodam jeszcze, że na delikatnym liściu i nad wodą. Takie rzeczy, tylko ważki. No ale kto Wam zabroni próbować. Dobrego wieczoru. Straszki pozdrawiają.

Obrazy