W sierpniu 1942 roku na ekrany kin wszedł film „Bambi” w reżyserii Bena Sharpsteena i Davida Handa. Film przez lata robił furorę wśród dzieci i dorosłych. Nie będę wchodził teraz w szczegóły filmu. Dziś patrzyłem na małego daniela – „jelonka” brrr, raczej małego jelenia-daniela i pomyślałem sobie, że rzeczywiście takie małe, śliczne cielaczki budzą zachwyt w naszych oczach. No wypisz, wymaluj kurcze Bambi! Wielkie oczy, buźka śliczna jak u Izabeli Janachowskiej z TVN, nic tylko się zachwycać i rozczulać. Można jeszcze wzdychać. I ja dziś też powzdychałem i pozachwycałem się, a on tak sobie stał i szukał drogi do swojej mamy. Ta inaczej niż w filmie przeżyła w naszej opowieści. I tylko rodzi się pytanie, co ten daniel robi w tej części Europy. Z czyjejś zachcianki trafił niegdyś (to raczej XIII w) do nas z Europy Południowej i Bliskiego Wschodu. Wiem, wiem powie ktoś, że przed zlodowaceniem były i na naszym terenie. Owszem, ale  przed zlodowaceniem to były też nosorożce włochate a teraz ich nie ma. Nie w tym rzecz, kiedy były i od kiedy są. Rzecz w tym, że introdukcje danieli nadal trwają, a prawo nie jest jasne w tej kwestii. Dodatkowo daniela uznano za zawierzę gospodarskie, co może wykluczać go z prawa łowieckiego, a to że jest gatunkiem obcym pozwala objąć go ustawą o ochronie przyrody. Zatem taki Bambi w naszym kraju na wolności, mimo, że taki piękny, można by rzec jest u nas nielegalnie i jak widać chyba nikt się tym nie przejmuje. Gdyby tak sam przyszedł do nas z południa nie byłoby problemu. Gdy przychodzi sam – nie jest obcy. Co ciekawe szakal idzie do nas z południa sam i od razu był wielkim problemem. Warto by mierzyć zoogeografię zwierząt prawdą merytoryczną. A tak, nadal pozostajemy w krainie westchnień, wzdychań i opierania się na przeczuciach a nie na faktach.

Obrazy