Czasem czerń wkradnie się pomiędzy oczekiwania a rzeczywistość. Słońce zbliżało się do swego odbicia, zbliżało. Było już bardzo blisko, ale czarna smuga lasu zabrała żar gorejącego słońca i lustrzane odbicie nie spotkało się z prawdziwym wizerunkiem naszego wyobrażenia o Słońcu. W zamian za to można było zatopić się w czerwieniach zachodu i patrzeć w starorzecza Narwi, w których ryby gotowały się do ognistego wieczoru. Za plecami rzeka ścieliła już pierwsze pierzyny z mgieł. Jeszcze słonka, jeszcze kulik wielki, słowik szary i noc ogarnęła dolinę.

Obrazy