Dziś w ramach krzątania się wokół domu, czyściłem komin kotłowni. Obok jest dach ze starą dachówką, na której rozwijają się mchy. Patrząc z góry na to pionierskie siedlisko, przypomniały mi się skały pod lodowcem na Ziemi Ognistej, które to lodowiec opuścił kilka lat wcześniej. Wydawałoby się, że na nagich, wyszlifowanych przez lodowiec skałach nic nie wyrośnie tak szybko. A jednak. Tam podobnie jak na starym dachu pojawiły się mchy i zaczęły kolonizować czyste powierzchnie przez tysiące lat niedostępne dla przyrody. Mam wielką wiarę w siły przyrody i bardzo lubię następstwa takich pionierskich wyczynów. Oczywiście dachu raczej nikt nie dopuści do dalszej sukcesji, ale w Dolinie Baryczy, na dachach z mchem widziałem już metrowe brzozy. Przyroda poradzi sobie doskonale z nowymi siedliskami, pytanie tylko czy my tak bardzo ingerując w tę przyrody będziemy potrafili ją ochronić i zachować dla przyszłych pokoleń. Zaczyna się od mchu. Po nas choćby mech!

Obrazy