Od patrzenia w niebo zakręciło mi się w głowie. Boćki, moje podwórkowe, nic nie robiły sobie z meteorów. Noc jak noc, kolejna przed odlotem. Choć ta moja para w tym roku zachowuje się jakoś inaczej od wcześniejszych, z 28 lat poprzednich (gniazdo mam od 1992 roku). Po stracie jaj w nocnych walkach, moja para pozostała na gnieździe i każdego dnia rano i czasem wieczorem regularnie kopulują. To nic, że sierpień. U nich trwa kwiecień w najlepsze. Zawsze razem odlatują, zawsze razem przylatują. W tym roku mam jakąś taką parę romantyczną. A noc?  Trochę gwiazd leciało, komarów było więcej niż spadających bolidów, a wszystko kręciło się wokół Polarnej, czyli na mojej wsi bez zmian.

Obrazy