A norka ich była ogromna! Oczywiście żartuję sobie, ale gdy zobaczyłem kilkanaście żołn przy przepuście drogowym, trochę mnie zatkało. Kilka siedziało na asfalcie, kilka na poboczu, grupka na telefonicznych przewodach. To jednak nic dziwnego. Dziwne było to, że kilka żołn wlatywało do przepustu wypełnionego wodą i polowało na owady ukryte w tę dżdżystą pogodę w czeluściach betonowych wrót.  Wyglądało jak portal do piekła, przed którym tańczyły, złudne kolorowe anioły. W pierwszej chwili kompletnie mnie zatkało. Później miałem już tylko radość ze zadziwienia, które mnie spotkało. Padający od dwóch dni deszcz, pokazał mi nowe możliwości żerowania żołn.

Przy okazji przypomniał mi się film Wajdy – „Kanał” o ostatnich dniach Powstania Warszawskiego. Trochę tu analogii wrzucę, kiedy piękni ludzie musieli wchodzić do kanałów w dżdżyste dni świata, by próbować przeżyć. Jakie w tych dniach to na czasie.

Obrazy