Stereotypy, wyobrażenia i bajki o wilkach wynikają z braku wiedzy i edukacji zakończonej na przeczytaniu a ostatnio raczej na obejrzeniu „Czerwonego kapturka”. Gdy do tego dołożymy kilka horrorów wyprodukowanych na potrzeby Zenków, to wydawać by się mogło, że wilki za chwilę przyjdą do naszych domów i nas wszystkich zjedzą, zwłaszcza babcie i dzieci.

W rzeczywistości świat z wilkiem w tle, to delikatny świat zależności w łańcuchu pokarmowym, gdzie duży drapieżnik jest kluczowy w utrzymaniu populacji. Tak jak rekin na rafach, tak wilk na lądzie wpływa pozytywnie na utrzymanie odpowiednich liczebności i bioróżnorodności. Przyzwyczailiśmy się trochę do opowieści, że tylko człowiek może zawiadywać liczebnościami, ale rzeczywistość wygląda inaczej. Przyroda z wilkiem, to najlepszy sposób na utrzymywanie naturalności. Kiedy pracowałem w Bieszczadach, nieżyjący już leśnik Tadeusz Zając, wielokrotnie pokazywał mi jak wilki trzymają w ryzach populację dzików, jak wyglądały zależności z jeleniami. On doskonale rozumiał rolę wilków w przyrodzie i wypowiadał się o nich z wielką atencją i uznaniem. Wtedy, 20 lat temu takie opowieści o tych zwierzakach wydawały się odległe, bo za domem nie miałem wilków. Czułem, że jest w tym dużo merytorycznych obserwacji, bo właśnie tam w Bieszczadach widziałem swojego największego dzika, wielkie jelenie, którym jak widać wilki nie przeszkodziły w zwiększaniu liczebności.

Wszystkie moje obserwacje wilków, kończyły się odejściem swobodnym zwierzęcia, gdy mnie nie widziały lub ucieczką gdy mnie tylko zobaczyły. Wczorajsze spotkanie z wilczycą na Dolnym Śląsku było delikatnym muśnięciem dzikiej przyrody, a wilk sam odszedł w bezkres boru. Maluchy skomlące i bawiące się w trawie, jakiś większy osobnik krążący po okolicy nie wzbudziły we mnie ani trochę strachu, przeciwnie naładowały mnie pozytywną energią i radością, że mogę oglądać te zwierzęta w pełni dzikie i tak bardzo potrzebne w środowisku.

Wokół bocianiego gniazda dzieje się bardzo dużo i o tym właśnie piszę na blogu. Warto jednak pamiętać i o samych bocianach, które są symbolem naszej przyrody. Pamiętajmy o stałym zbieraniu sznurków i innych lin, żyłek czy powrozów w ramach akcji „Zbieraj sznurki, chroń bociany” – to nasza realna pomoc w ratowaniu bocianich piskląt, ale nie tylko ich, to ogromna pomoc dla innych gatunków wijących gniazda z „sznurkowego” materiału. Pamiętajmy również o akcji „Zimujące Bociany”, prosimy o zgłaszanie ich na stronie bociany.pl i wspieranie podczas najchłodniejszych dni w roku. Najważniejsze jednak by chronić siedliska bocianów, edukować rolników o potrzebie zachowywania miedz, o wartości koszenia łąk i kluczowym czynniku jakim jest zachowanie pastwisk.

Dziękujemy za każde działanie na rzecz bocianów. Chroniąc bociany, chronimy bioróżnorodność naszego kraju oraz Europy i chronimy nas samych przed zalewem przemysłowego rolnictwa i dzikiej deweloperki. Tylko zachowanie mozaiki środowisk w krajobrazie rolniczym i ochrona dzikiej przyrody jest szansą dla ludzi w dobie zmian klimatu.

Grupa Energa jest Mecenasem Głównym projektu „Bociany.pl”. Zadanie jest wspierane przez ENERGĘ w ramach realizacji Strategii CSR Grupy ENERGA;

ENERGA Obrazy