Gdy giną gatunki cały świat staje się uboższy. Gdy ginie jakiś gatunek w Polsce, coś się zmienia w środowisku. Często nie potrafimy nawet tej zmiany zauważyć. Kiedyś istnienie żubrów było na włosku. Dzięki wysiłkowi naukowców i zapaleńców, żubr jest dziś nie tylko w Polsce, ale też w innych częściach Europy. Kolejnym gatunkiem, który wraca do naszej przyrody jest suseł moręgowany. Niegdyś licznie występował na Dolnym Śląsku i Opolszczyźnie by w latach 70. ubiegłego wieku zniknąć z powierzchni naszego kraju. Dziś Polskie Towarzystwo Ochrony Przyrody „Salamandra” z Poznania staje na głowie by przywrócić tę „ziemną wiewiórkę” naszym murawom i ubogim łąkom. Mam to szczęście, że mogę się temu programowi przyglądać z bardzo bliska. Mam stały kontakt z Julią Kończak i Grzesiem Wojtaszynem, którzy nie szczędzą sił dla susłów. A tuż za domem na łąkach Fundacji Przyrodniczej „pro Natura” mam jedno z czterech stanowisk tego gatunku w Polsce. Dzięki programowi „Salamandry” widzę, jak dużo pracy trzeba włożyć by przywrócić coś przyrodzie, dlatego warto chronić to, co jeszcze mamy aby nie trzeba było trudzić się kiedyś w przywracanie gatunków, które ciągle jeszcze możemy ochronić.  Na myśli mam tu także bociana białego, którego żerowiska w naszym kraju wydają się być mniejsze z roku na rok. Zmienia się rolnictwo, zmienią się i gatunki agrocenoz.

Krok po kroku