I tak od samego rana siedzę sobie na badylu i próbuję coś sklecić. Geometrycznie ładne. Może trochę w tym struktury grafenu. Może przekrój tektury falistej, w końcu w czyjeś głowie musiał się pomysł na misterną strukturę narodzić. Na pierwszy rzut oka osa. Jednak spojrzenie na czułki, taliowany odwłok i twarz bardziej elegancką i już wiemy, że owszem osami spokrewniona, ale to klecanka rdzaworożna. Ciepłolubna, o rdzawych „włosach”, świetne są te rude czułki. Rude w ogóle jest fajne. Ta pierwsza, to zeszłoroczna młoda królowa, która została zaplemniona jesienią. Teraz przyszedł czas na złożenie jaj w pergaminowych komorach lęgowych i za czas jakiś na tym plastrze pojawi się więcej klecanek. Osowate jak widać nie zawsze muszą wpadać nam do szklanki z sokiem. Czasem są skryte i bardzo dzikie! No i lepie ich nie oswajać. Osa nie osa, ale strach jest!

Obrazy