Nie wiem czy pełna skowronków jak dawniej, bo mam wrażenie, że jest ich trochę mniej niż za mojego dzieciństwa. Dla mnie jednak wiosna bez śpiewu skowronka nie byłaby wiosną i wokół mojej wsi ciągle jeszcze śpiewają te widoczne na niebie teraz ptaki. Widać je jak się kręcą po polach, wzlatują lotem tokowym wysoko w niebo i wyśpiewują swoje romantyczne pieśni. Jednak takich siedzących na ziemi skowronków, bez lornetki za często nie da się oglądać. Może na miedzy, na ugorze, w uprawach. Ten się przytrafił w szczerym, zawłókowanym polu.  Stąd dzisiejszy wpis. Choć przyznam się, że nie potrafię wyłączyć się z tego, co dzieje się teraz w Europie i przyznać muszę, że nie jestem cały w skowronkach.

Obrazy