Gęgawy przyleciały już dość dawno, ale ciągle w parach, ciągle na polach. Nie widać by siedziały na gniazdach. Nic w tym dziwnego. Muszą poczekać, aż ich gonady dojrzeją i będą zdolne do rozrodu. Cieszy mnie, że gęgawy zaczęły wchodzić w nowe miejsca lęgowe. W zalewiska bobrów, niezasiedlone dotąd starorzecza i małe oczka wodne. Kluczowa pozostaje woda. Wszędzie tam gdzie bobry zatrzymały odpływ i choć trochę wody trzyma się w zbiorniku gęgawy już się kręcą. Szkoda, że nie mogą już składać jaj, bo przed nami możliwa susza, a to nic dobrego dla małych gąsiątek. Oby woda utrzymała się jak najdłużej w cennych przyrodniczo zbiornikach. Są już tam również żurawie, zimorodki i zaczynają gromadzić się kaczki. Warto brać z bobrów przykład i stawiać na małą retencję. To sposób na klimat, sposób na ochronę bioróżnorodności, ale też sposób na minimalizację negatywnych zmian związanych z ociepleniem dla nas ludzi. Potrzebujemy tysięcy małych zbiorników, dość równomiernie rozłożonych. Nie trzeba już pogłębiać rowów i kanałów, trzeba myśleć o zastawkach i nawadnianiu wszelkich torfowisk i tych niskich i tych wysokich. Gęsi pokazują nam gdzie jest woda i gdzie jest bezpiecznie i dla nich i dla nas.

Przy okazji:

Pamiętajcie, że jeśli idziecie na spacer , to pomyślcie też o boćkach, które właśnie budują swoje gniazda i pozbierajcie sznurki w okolicy. W lipcu, dzięki Wam będzie mniej tragedii w bocianich gniazdach. Pamiętajcie o naszej akcji „Zbieraj sznurki – chroń bociany”, którą prowadzi Fundacja Przyrodnicza „pro Natura” przy udziale Grupy Energa.

ENERGA Obrazy