Krótki dzień sprawił, że dziś nie mogłem fotografować, dużo pracy, dużo obowiązków, ale od wielu dni czekał na Państwa CHITON. To dobry dzień by go dziś pokazać. Wiele lat temu, kiedy z Tomkiem Łopatą z Selma Expeditions schowaliśmy się przed sztormem w jednej z zatoczek wysp archipelagu Wollastone, spragnieni dalszej podróży chodziliśmy pieszo po skalistych brzegach podczas odpływu. Jak na okolice przylądka Horn, to pewien wyczyn, aby utrzymać się na nogach, ale warto było. Sporo  lat przed tymi obserwacjami, nieżyjący już cudowny prof. Andrzej Warchałowski opowiadał nam o chitonach na zajęciach z bezkręgowców. Mówił, że te wielotarczowce/wielopłytkowce to dość unikalna grupa morskich mięczaków z charakterystycznymi płytkami na górnej części ciała.Dość pierwotna. Dla nas egzotyczne, bo na piaszczystych plażach Bałtyku nie można się ich spodziewać. Ubrane są w tunikę, bo słowo chiton oznacza właśnie starożytną tunikę. Nie są to muszle jak u ślimaków. Te wyłącznie morskie zwierzęta zeskrobują ze skał glony i żyją sobie dość spokojnie przyssane do kamieni. Możemy je oglądać podczas odpływu, lecz nie wszystkie. Niektóre żyją na 4000 metrów pod wodą.  Za każdym razem, kiedy mam okazję poznać nową grupę zwierząt bezkręgowych, to wracam do wykładów prof. Warchałowskiego, który dał mi sporo ciekawości na nowe, często cudaczne zwierzęta. Zatem dzielę się takim właśnie cudakiem znad dalekiego morza, w zasadzie z granicy Atlantyku i Pacyfiku. Może w czasie wakacji znajdziecie gdzieś nad morzem takiego właśnie osobnika.

Obrazy