Siedział na skraju drogi. Gdy nadjechałem, podleciał na gałąź wiszącą nad jezdnią. Trochę się odwracał, ale czasem spojrzał na auto. W światłach jego wielkie oczy świeciły jak wyszlifowany antracyt. Czarne, głębokie i naprawdę wielkie. Dwie, trzy minuty a spotkania już nie zapomnę. Niespodziewane spojrzenie, niespodziewany czas. Czasem mnie coś zupełnie zaskoczy. Dziś zaskoczył mnie puszczyk odmiany szarej.

Obrazy