Wystarczy położyć się na piaszczystej wydmie eolicznej i wpatrywać w magiczny świat chrobotków koralkowych. W szarościach plech rodzą się czerwienie, niczym usta malowane pomadką Estée Lauder Pure Color Envy HI-Lustre. Kolory czerwone smagane silnym wiatrem przechodzącego frontu, co chwilę zmieniały się w kalejdoskopie pojawiających się nagle promieni słońca. Od przygaszonych, w rozproszonym świetle ciemnego boru, po jaskrawe czerwienie otwartej, słonecznej plaży. Zachwycałem się barwami, przyglądałem się niezwykłym kształtom. Czerwień w szarościach Kodaka prezentuje się idealnie. Tu na delikatnych ciałach chrobotków była esencją dzisiejszych barw. Zwykle krzycząca czerwień, tu zdawała się być eleganckim dodatkiem do zwykłego życia porostów. I kiedy myślałem już, że nic mnie nie zaskoczy kolorem na scenie przydrożnych raf koralkowych pojawił się biegacz fioletowy. Przystojny pan w smokingu z niebieskimi lamówkami i metalicznym fioletowym zaśpiewem.  Czy można chcieć od kolorów więcej? To nic, że światła jednak nie było. Że nagle, że szybko, że trzeba leżeć by widzieć. Czasem warto patrzeć inaczej, choćby z pozycji mrówek, wtedy odkrywamy na nowo to, co już kiedyś dawno zaskoczyło nasze oczy.

Baśń