Kiedy Marek Niedźwiedzki zaczynał dziś grać kolejną Listę Przebojów Programu Trzeciego, na rozlewiskach zaczęła się nieco inna lista. Usiadłem na mokrej trawie i zacząłem liczyć czarne punkty na wodzie. 50! Pomyślałem sobie, że gdy każdy kumak zaśpiewa swoją pieśń, będzie można z tego stworzyć listę przebojów. Pierwszy zrobił cichy „uu…uu”, po chwili odezwał się drugi „uu…uu”, potem trzeci, czwarty, piąty, szósty, siódmy, ósmy, dziewiąty, dziesiąty…..”uu…uu’…czterdziesty dziewiąty, pięćdziesiąty. Wszystkie „uu…uu”.  Jak tu wybrać, jak głosować?. Kto dostanie pierwsze miejsce? Kolejne notowania niewiele się różnią. Za to wielki chór pięćdziesięciu tenorów naraz robi wielkie wrażenie. Wtórowały im nielęgowe żurawie i pierwsza nieśmiała rzekotka. W Trójce brzmiała jeszcze poczekalnia, kiedy zrobiło się ciemno, a ja odjeżdżałem z monotonnym „uu…uu” i zastanawiałem się, jak rozpoznają samice tego jedynego, w tej monotonii/kakofonii podobnych dźwięków. Gdyby jednak zwolnić w programie do edycji dźwięku ich głosy, to być może zaczęlibyśmy dostrzegać różnice. Lista na bagnach trwa, lista w Trójce trwa. Piątek musi być z dźwiękiem. Pozdrawiam z kumakami wszystkich słuchających bagiennych i radiowych przebojów.

Obrazy