Dzieci strajkują dziś w sprawie klimatu, zastrajkował i zając! Usiadł i chyba dalej nie pójdzie. Zastanowił mnie dziś ten stary zając na leśnej drodze. Co dalej? Przygotowuję prezentację dotyczącą zmian w faunie w odniesieniu do zmian klimatu. Na naszych oczach, nawet w naszych ogrodach zmienia się skład gatunkowy. Odchodzą od nas gatunki północne, przychodzą południowe. Ponad dwadzieścia lat temu żołna była wielkim ornitologicznym rarytasem.  Dziś nad moim domem słychać przez całe lato charakterystyczne „pri, pri, pri”. Za to coraz mniej bociana białego, który wyraźnie przesuwa swój zasięg na północy wschód. Oczywiście wpływa na jego rozmieszczenie także chemizacja i uprzemysłowienie rolnictwa, zanikanie mozaiki środowiskowej, ale faktem jest, że na Dolnym Śląsku w wielu miejscach spadek sięga 40%!!! Gdy kwitną bzy i kasztanowce ku uciesze obserwatorów pojawił się południowiec – paź żeglarz, którego widuję już i w swojej wsi. U progu mojego domu jest już modliszka. Niegdyś znana z kilku rejonów Polski, dziś zasuwa na północ i zachód. Wycofują się świerki, zmienia się poziom wody w starorzeczach, przyszły do nas gwałtowne wichury. Trudno tego wszystkiego nie zauważać. Trudno się nad tymi szybkimi zmianami nie zastanowić, nie pochylić. Może warto zatrzymać się na chwilę jak ten zając i zastanowić się co dalej. Czy mój syn pokaże swojemu dziecku w Polsce cietrzewia, głuszca? Czy będą wtedy bory świerkowe? No i czy dzieci na niżu Polski będą jeździły na sankach? Oczywiście można jeździć zimą na rolkach, na rowerze, coś tam sobie dzieciaki znajdą, ale jak zareagują (już reagują) owady…Takie dziś mam rozwiane myśli nad przyszłością. Coś tym dzieciom trzeba zostawić. Telefony, komputery, tablety starzeją się już po roku. Dzikie doliny rzek, puszcze trwają przez tysiące lat, warto by cały czas miały potencjał podawania nam tlenu do życia. Refleksyjnie dziś, bo dużo dzieci na ulicach…

Obrazy