Skojarzenia można mieć różne. To subiektywne postrzeganie świata, z którego każdy może korzystać do woli. Bez oceniania, bez stygmatyzowania. Patrzysz i widzisz coś, czego inni nie widzą i nie widzisz tego, co widzą inni. Są obrazy, które dla każdego będą inną prawdą. Każdy będzie miał swoje emocje patrząc. W szkole często słyszałem pytanie: „Co autor miał na myśli?”. Zawsze odpowiadałem sobie po cichu – „Nie wiem, nie mam pojęcia”. Potem dowiadywałem się na lekcji, o czym autor myślał pisząc wiersz, czy podczas malowania obrazu. Wytłumaczenie proste, okrągłe i pasujące do akurat płynącej największym nurtem rzeki.  Rozumiem, że trzeba coś odpowiedzieć, żeby przejść do następnej klasy, ale czekałem i się nie doczekałem nigdy pytania – „Co Ty czujesz, widzisz patrząc na ten obraz, czy czytając ten wiersz?”. Zastanawiałem się i zastanawiam, dlaczego interpretacja wierszy sprzed stu, dwustu a może nawet sprzed dziesięciu lat zgodna z wykładnią programu nauczania dawała piątkę i zaliczenie. A własne rozumienie materiału własna niekoniecznie. Kiedyś, raz na pytanie co Leopold Staff miał na myśli w jednym ze swoich wierszy odpowiedziałem uczciwie, że: „nie wiem” i dostałem minus. Tak walec wyrównuje samodzielne myślenie. Nie wiem co Państwo widzicie na fotografii, ale ja widzę „Anioła w piekle”. Byłbym wdzięczny, gdybyście, każdy z osobna i każdy samodzielnie zobaczył w tej fotografii zupełnie coś innego. Czapla biała lecąca na tle ciemnego lasu przed zachodem słońca niech będzie tylko pretekstem do myślenia subiektywnego, własnego i bardziej odważnego od szufladek wpisanych w monotonne nauczanie.

Obrazy