Każdy może i coś ma, ale on ma na pewno. Czaił się na kanale porośniętym roślinnością wodną. Wokół pojawiały się małe żaby. Widziałem jak precyzyjnie zastygł i czekał na płazią okazję. Nieco dalej widziałem żerującego bociana i pomyślałem sobie, kto tu na kogo poluje? Zostawiłem go i obserwowałem z większej odległości. Gdy zbliżał się bociek, zaskroniec zanurkował pod wodę. To wystarczyło, by nie trafić do czerwonego dzioba. Mało wody, łatwo dostępne płazy i małe ryby były atrakcyjne dla bociana. Unik taktyczny pod wodę ułatwił odsunięcie spotkania na kiedyś. Po pewnej chwili, znad listków żabiścieku wystawała znów głowa zaskrońca. Czekał na swoją kolej i wpatrywał się w oczy zielonej żabie…. Pomyślałem sobie, ten naprawdę ma sporo za skroniami.

Obrazy