Ona leży bezwładnie. Źle trafiła. Duży dąb na polanie to dom mrówek. Mają swoje tajne korytarze u jego stóp. Znoszą z okolicy wszystko, co nadaje się do jedzenia. Wielka gąsienica to cysterna białka. Problem w tym, że sama do lochów nie pójdzie, a że nie jest na kółkach to i nie pojedzie. Mrówki jednak nie odpuszczą takiej zdobyczy. Cała armia robotnic bierze się do pracy. Tyle rąk, tyle nóg, żuwaczki to doskonały sposób by cysterna trafiła do magazynu. Można by patrzeć na to godzinami. Milimetr po milimetrze mrówki toczą obłe ciało gąsienicy. Robią to bardzo skutecznie. Patrzyłem jak dołączają nowe mrówki, jedne odchodzą inne wracają. Dzieje się. Gąsienica w czasie, gdy to piszę jest już o kilka centymetrów bliżej wejścia do ciemnego korytarza w pęknięciu kory. Mimo tragedii gąsienicy, całe zdarzenie dość optymistyczne. Działanie w zespole ma sens, zwłaszcza, gdy wszyscy wiedzą jaki jest cel. A mrówki mają pracę zespołową w hemolimfie.

Obrazy