Mróz odcisnął swe znamię na zakolach Odry. Śryżu nie ma zbyt wiele, ale każda zatoczka między główkami wypełniona jest lodem. Pewnie za kilka dni, gdy tylko zrobi się cieplej, stękający teraz lód popłynie w kierunku morza. W niektórych miejscach, tam gdzie koryto zakręca, lodowe kry zaczynają się zbierać i wypiętrzać. Odświeżyłem trochę klimatów polarnych, rozmarzyłem się i nawet zacząłem planować. Kry wzbudzają we mnie dużo radości i choć te odrzańskie nie tak wielkie jak te pływające wokół Wyspy Słoniowej, to jednak już zawsze będzie taki widok ściskał w gardle. Odra żyje teraz w mroźnym uścisku. Regularnie grają tu łabędzie krzykliwe, gągoły przecinają swoim furkotem oś rzeki, a nurogęsi nurkują pod lodem. Za to nieco wyżej, w łęgach topolowo-wierzbowych, trwa powolna wiosna rozkrzyczana dzięciołami, trznadlami, bielikami i wieczornymi kosami. Mróz mrozem, ale sezon lęgowy rządzi się swoimi prawami. Rozpoczął się czas, gdy przez jakiś czas rządzić będą gonady.

Obrazy