I co te biedronki winne, że inwazyjne? Wszystko, co o tej azjatyckiej biedronce ludzie piszą, to oczywiście prawda. Wiadomo, że z Azji, że inwazyjna, że gryzie, że ma alergeny, że jej hemolimfa barwi trwale na żółto, że wypiera biedronkę dwukropkową w USA. Wiadomo też, że przy jej liczebności trudno będzie ją zwalczać, a używanie chemii zabije rodzime gatunki biedronek. Ale nie o tym dziś. Dziś o odpowiedzialności za manipulacje na żywej przyrodzie. Przez lata firmy sprzedawały te chrząszcze do walki z mszycami. Zamiast chemii. Brzmi dobrze. Biedronka arlekinowa, bo i tak ją się czasem nazywa, zżerała mszyce w Ameryce, Europie i w Afryce, firmy robiły pieniądze, rolnicy sprowadzali ją na swoje pola. Dziś ten gatunek jest mocno inwazyjny i zagraża, a nawet wypiera rodzime biedronki. Biedronka rozłazi się po świecie, a odpowiedzialnych nie ma. Ta sama historia z wprowadzoną do Europy czeremchą amerykańską, z którą teraz trzeba walczyć, bo niszczy rodzime siedliska. Można by tych przykładów wypisać bardzo wiele. Człowiek podejmuje tak dużo nieprzemyślanych decyzji i nie ponosi za to odpowiedzialności. Mnie to przeraża, bo gdy coś wchodzi na rynek, wszyscy to reklamują, chwalą. Gawiedź bije brawo. Decydenci odcinają kupony. Potem, gdy się mleko rozleje nie można wskazać winnego i w dodatku nie ma kto umyć podłogi. Zastanawiam się nad słowem „merytoryczny”. To tak, przy okazji oglądania zimujących Harmoni, które powodują dysharmonię w środowisku i w mojej głowie.

Obrazy