Całkiem niedawno, bo jakieś 10 lat temu miałem okazję wysłuchać teorii o odlotach kukułek. Wczoraj widziałem jeszcze kukułkę, a zaraz po niej lecącą pustułkę. I być może w tej obserwacji mieści się odpowiedź, do tej jakże kolorowej teorii. Nieżyjący już starszy pan, siedział w grupie innych starszych panów i opowiadał o kukułkach. Oczywiście otworzyły się moje uszy szeroko, a potem jeszcze szerzej otworzyły się moje oczy. Okazało się, że kiedy kukułki przestają kukać i z czasem (w sierpniu) nikt już ich nie obserwuje, zamieniają się w pustułki. Całą jesień i zimę, nie kukają bo są pustułkami, a każdy ornitolog wie, że pustułka nie kuka! To akurat jedyna prawda. Potem na wiosnę pustułki zamieniają się znów w kukułki i kukanie może pomóc nam w napełnieniu kieszeni drobnymi. Ja widziałem coś takiego: do lasu wlatuje kukułka (podkreślam, że mamy właśnie sierpień), a zza tego samego lasu po chwili wyleciała pustułka… Mam wrażenie, że mimo XXI w. ciągle jeszcze pokutują takie bajki naukowe w społeczeństwie i trudno ludziom wytłumaczyć, że biologia to też nauka i powinna opierać się na faktach. Biologia iluzjonistyczna powoduje, że można uwierzyć, że coś zamieni się w coś i nie wyginie. Można w ten sposób oszukać sumienie, odpowiedzialność. Bajki warto czytać dzieciom, raczej baśnie. Co czytać dorosłym, skoro sami nie czytają, nie wiem.

Obrazy