Trudno pokazać zapach na fotografii, ale właśnie teraz, w wilgotny, parny dzień, do tego wieczorem ciepłe dąbrowy napełniają się wonią podkolanów białych. Przyjemny, słodki zapach nie pozwala wyjść z lasu. Storczyk ten robi wszystko, by pojawiły się u niego nocne ćmy. Wabione słodyczą przenoszą pyłkowiny z jednego kwiatka na drugi i tak dokonują zapylenia. Las wydaje się uwodzić nie tylko ćmy. Nasze nosy też dadzą się wodzić na pokuszenie, gdy kwitną podkolany. Wszystko robi się rozmyte a roztarte powietrze z zielenią późnej wiosny omamia. Nie jest to jednak nachlany zapach mocnych, wieczorowych perfum, mimo, że wyraźnie nocny. To subtelny, dobrze dobrany miks. Trochę wanilii, może kwiatu pomarańczy. Wszystko w nucie serca. Zapach, który zupełnie zmienia odbiór lasu. Powietrze staje się pełniejsze i zagęszczone. To jednak pułapka na ludzi wrażliwych. Noc idzie szybkimi krokami, a z lasu nie można wyjść. Doświadczenia takiego, życzę Wam z całego serca. Bo to przeżycie pozostanie w nas na zawsze.

Obrazy