Jeszcze kilka dni temu, na oczkach wodnych można było słuchać innych gatunków do woli. Moczarówki, trawne, grzebiuszki, kumaki popisywały się swoimi umiejętnościami wokalnymi. Czekałem na pierwszy, naprawdę ciepły dzień i wiedziałem, że coś się skończy. Rzekotki ruszyły do godów, a to oznacza, że w ich pobliżu wszystko będzie dokładnie zagłuszone. Ni to śpiew, ni to zajęcia z rytmiki. Rek, rek,rek – powtarzany na okrągło staje się wiosenną prawdą. Noce nad bagnami należą do tych drzewnych płazów i jest to dobra okazja by zrobić sobie nocną wycieczkę do rzekotkowej filharmonii. Słyszane z kilku metrów wydają się hałasować. Z dużej odległości brzmią jak festyn wiejski w najbardziej zaawansowanej fazie na fazie. To oczywiście żart, bo chóry rzekotek to jeden z najpiękniejszych utworów wiosny, który świadczy o zasobności środowiska. Dla przylatujących bocianów to muzyka, która wróży dobry rok.

Krajobraz dźwiękowy