W stadzie gęsi zbożowych i białoczelnych (tylko widziałem sylwetki i słyszałem głosy) jest jeden artefakt, który daje do myślenia. Nie, nie ta jedna gęś nie niesie w dziobie Nilsa Holgerssonsa. Dla tej gęsi nie będzie to również Cudowna Podróż jak w książce Selmy Lagerlöf. Podróż tej gęsi z północy może być jej ostatnią podróżą. Z dzioba wystaje  sznurek z poplątaną końcówką, reszta jest w żołądku. Sznurek utrudniał jej będzie zdobywanie pokarmu, ale też trawienie. Śmierć z wycieńczenia. Mimo, że mówi się od lat o zagrożeniu, które stwarzają wszelkie sznurki (w gniazdach bocianów i innych ptaków), żyłki wędkarskie (łabędzie i kaczki), elementy plastikowe pływające (ptaki morskie), problem wydaje się nasilać i stwarzać coraz większe zagrożenie i spustoszenie. Tej gęsi nie potrafię/nie potrafimy pomóc. Trzeba mieć tylko nadzieją, że gdy padnie, to bielik czy myszołów nie zje żołądka razem ze sznurkiem. Ręce opadają.

Kolejny raz zachęcam do zbierania do zbierania wszelkich sznurków (Akcja Zbieraj Sznurki-Chroń bociany Fundacja Przyrodnicza pro Natura  i Grupa Energa), bo jak widać potencjalnych ofiar przyleciało do nas z północy sporo.

Myślę, że na każdym opakowaniu sznura rolniczego, żyłek itp., powinna znajdować się informacja o konsekwencjach pozostawienia takiego odpadu w przyrodzie. Podobnie jak info o zagrożeniu zdrowia na paczce papierosów. Czy to zły pomysł?

ENERGA Obrazy